عبدالغفار بن عمادالدینامیر عبدالغفار بن عمادالدین، فقیه، عارف، سیاستمدار و شیخ الاسلام، از سادات طباطبایی است و نسبش با ۸ واسطه به علی شاعر اصفهانی می‌رسد. ۱ - معرفی اجمالیروشن نیست که خود و یا نیاکانش در چه زمانی و چرا به آذربایجان کوچیده‌اند. او در سدۀ ۹ ق/۱۵ م در روزگار فرمان‌روایی آق قویونلو در آذربایجان می‌زیسته و از سوی حسن بیک که از ۸۷۲ تا ۸۸۲ ق/۱۴۶۷ تا ۱۴۷۷ م در تبریز حکم‌رانی داشته، به سمت شیخ الاسلام آذربایجان گمارده شده است. او عنوان «امیر» نیز داشته است. وی را به علم و عرفان و پارسایی ستوده‌اند. ۲ - وفاتگفته شده که او در حکومت حسن بیک درگذشته است؛ از این‌رو مرگ او را باید قبل از ۸۸۲ ق/۱۴۷۷ م دانست. گفته‌اند که فرزندان میران شاه گورکانی که در آن روزگار در آذربایجان بودند و خود را از مریدان و پیروان عبدالغفار می‌دانستند، جنازۀ سید را با احترام در مزار خانوادگی‌شان در سرخاب تبریز به خاک سپردند. [۱]
کربلایی تبریزی، حافظ حسین، روضات الجنان، ج۱، ص۲۱۴، به کوشش جعفر سلطان القرایی، تهران، ۱۳۴۴ش.
۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «آل طباطبا»، شماره۴۳۲. |